dit is dan de eindfoto, hier kregen wij de vrijheid om ons eigen gang te gaan om een foto te maken die geprint ging worden om te vertonen op school in een heuze foto expositie.
ik heb gekozen om een "straat" portret te maken van een goede vriend van mij tijdens een avondje uit. hierbij probeer ik de spontaniteit vast te leggen van het moment, ik heb deze foto gemaakt met een analoge camera met zwart-wit film. ook heb ik hier een flitser voor gebruikt. ik ben persoonlijk erg geintrigeert door flits fotos, ik heb het gevoel dat flitsfotos een moment beter vast leggen dan fotos zonder flits omdat het echt een moment vastlegt in de tijd. daarom heb ik ook voor het analoge medium gekozen omdat ik nu een vaste kopie heb van een moment wat mij erg dierbaar is. ik fotografeer zelf bijna alleen maaar met analoge cameras omdat het mij meer uitdaagt om een goeie foto te maken omdat ik gebonden ben aan maximaal 36 fotos per fotorolletje.
ik heb in deze fotos de ogen op een derde gezet en geprobeert de sigaret in het midden te plaatsen. ik vind het erg mooi om fotos te maken van rokers omdat de rook van een sigaret iets mysterieus toevoegt aan een foto, wat hier erg mooi is uitgeligt door de flits. ik heb gekozen voor een "straat" portret omdat ik veel inspiratie trek uit moderne straat fotografen, ik vind dat straatfotografie een mooi beeld geeft van de wereld om ons heen. met straat fotografie kun je een klein kijkje nemen in het leven van mensen die je mischien niet goed kent. in dit geval ken ik de jongen op de foto erg goed maar voor de kijker is dat helemaal niet zo, de kijker zal denken wie is deze jongen, waar is deze jongen, wat doet deze jongen. en dat gevoel wil ik eigenlijk stimuleren. ik vind het mooi om naar fotos te kijken en mijn eigen verhaal erbij te bedenken
ik schiet ook graag in zwart-wit omdat dit mij meer uitdaagt bij het maken van fotos, ik merkte bij me zelf veel dat als ik in kleur fotos aan het maken wat dat ik veel afhing van het vinden van mooie kleuren in mijn beeld, wat niet perse slecht is maar ik merkte dat dit mij aflijde van het maken van een goeie compositie of het vinden van een mooi moment. de fotos die ik maak in kleur vind ik vaak mooi omdat ik speciale kleuren opzocht, maar ik vind dat het onderwerp er vaak onder lijd. ook ben ik van mening dat zwartwit fotos veel tijdlozer zijn. bij kleurfotos merk ik dat ik snel verveeld raak en dat een redelijke foto heel snel saai word omdat de kleur het enige is wat de foto in stand houd. bij zwart-wit merk ik dat ik veel langer naar een foto kan kijken en dat ik er graag naar terug kom om te kijken, omdat het kleurgebruik niet kan aflijden van het onderwerp.
ik haal mijn inspiratie vooral uit 2 straat fotografen.
